- bişüur
- sif. <fars. bi. . . və ər. şüur> Şüursuz, anlaqsız, qanacaqsız, düşüncəsiz. Bişüur adam. – <Qaraş:> Süleyman bəyin də, yoldaşlarının da güdaza getməyi, sən <Həsənəli> kimi bişüur yoldaşların bərəkətindəndir. C. M.. <Mayor:> Elə igid xalqdan bu cür bişüur oğlan . . heç gözləməzdim. M. Hüs.. // İs. mənasında. Bu bişüurların ağlına, kamalına bax bir! M. Ə. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.